Toen AtlasBridges in 2010 betrokken raakte bij het immigratiedossier, wisten we heel goed hoe moeilijk onze taak zou zijn. We wisten ook dat de weg lang en vol valkuilen zou zijn. Maar we zijn niet ontmoedigd. Gedreven door de niet aflatende wens om bij te dragen aan de menselijke ontwikkeling van deze vluchtelingen, hebben de moeilijkheden onze vastberadenheid alleen maar versterkt. Nu Stichting Atlasbridges op het punt staat haar 20e kaarsje uit te blazen, is het duidelijk dat de resultaten zeer positief zijn. Het doel dat met de oprichting van deze nieuwe structuur wordt nagestreefd, is om sociaal achtergestelde bevolkingsgroepen in staat te stellen hun capaciteiten en vaardigheden te ontwikkelen om hun kansen op integratie in de gastlanden te vergroten. 

En na hun integratie in het sociaal-professionele leven. In een notendop, het gaat erom hen te helpen weer op het goede spoor te komen en weer hoop te krijgen. Ondanks het toegenomen belang dat aan deze kansarme bevolking wordt gehecht, hebben we dezelfde interesse als in het verleden behouden voor gevlucht mensen, getraumatiseerd, gehandicapt. Sterker nog, we hebben ons ertoe verbonden de benadering die we altijd hebben gehad met betrekking tot hulp ten gunste van deze sociale categorieën te veranderen.